رنگ ادرار : نشانه ها، تشخیص و فرایند درمان

ادرار یکی از راه‌های دفع مواد زائد، متابولیت‌ها (مواد حاصل از سوخت و ساز سلول‌ها) و الکترولیت‌ها (عناصری مثل سدیم، پتاسیم، کلسیم و…) از بدن است. دفع ادرار مساله بسیار مهمی است، زیرا هرگونه اختلال در آن می‌تواند سلامت، را به خطر بیندازد. در این رابطه حجم و رنگ ادرار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. کاهش و افزایش حجم ادرار و تغییر رنگ آن می‌تواند ناشی از بیماری‌های مختلفی باشد. البته تنها با درنظر گرفتن ظاهر ادرار نمی‌توان بیماری را تشخیص داد. تغییر در رنگ، حالت یا حجم ادرار یک نشانه یا کلید تشخیصی است که فرد را ملزم به بررسی پزشکی و انجام آزمایش‌های مربوطه از جمله آنالیز ادرار می‌کند.

ادرار در حالت طبیعی چه ویژگی‌هایی دارد؟

درار در حالت طبیعی باید کاملا شفاف باشد، به‌طوری که بتوان نوشته‌های یک کاغذ را از پشت ظرف شیشه‌ای حاوی ادرار خواند. رنگ آن نیز در صورت نوشیدن آب کافی می‌تواند بی‌رنگ تا زرد ملایم باشد. اگر هم فرد در طول روز آب کمتری بنوشد، ادرار غلیظ‌تر و رنگ زرد آن تیره‌تر می‌شود، اما شفافیت خود را حفظ می‌کند. حجم ادرار نیز با توجه به میزان مصرف مایعات و الکترولیت‌ها متغیر است. برای مثال یک فرد ۷۰ کیلوگرمی می‌تواند در طول روز به‌طور متوسط بین ۲ تا ۵ / ۲ لیتر دفع ادرار داشته باشد. با درنظر گرفتن حجم مثانه در حالت پر (۳۰۰ تا ۴۰۰ سی‌سی) این فرد باید در روز ۴ تا ۵ بار ادرار کند.

بعضی از عوامل و بیماری‌ها می‌توانند رنگ ادرار را تغییر دهند که در ادامه به مهم‌ترین این تغییرات اشاره می‌شود:

 ادرار قرمزرنگ: رنگ ادرار می‌تواند به چند دلیل قرمز شود. یکی از این عوامل دفع گلبول قرمز داخل ادرار است. برای مثال سنگ در مجاری ادراری می‌تواند در مسیر دفع خود خراش‌هایی ایجاد کند و باعث خونریزی شود. این خون، رنگ ادرار را قرمز می‌کند. سرطان‌ها در این ناحیه مثل سرطان مثانه و همچنین بزرگی پروستات نیز می‌توانند باعث دفع خون و قرمز شدن رنگ ادرار شوند. تصادف کردن، زمین خوردن، ضربه و مشت یا لگد به ناحیه شکم و مثانه نیز می‌تواند با دفع خون در ادرار همراه شود. اختلالات کلیه مثل گلومرونفریت (التهاب فیلترهای کلیه) هم می‌تواند ادرار را خون‌آلود و قرمزرنگ کند. بعضی از دارو‌ها نیز به واسطه آسیب‌هایی که به کلیه وارد می‌کنند، رنگ ادرار را به قرمز تغییر می‌دهند.

البته ادرار قرمزرنگ همیشه ناشی از خونریزی نیست. گاهی دفع متابولیت‌های وابسته به عضلات (میوگلوبین) نیز می‌تواند رنگ ادرار را قرمز کند. برای مثال ورزش‌های خیلی سنگین، ضربه‌های شدید، آسیب به عضله، برق‌گرفتگی و بعضی از بیماری‌ها می‌توانند باعث از بین رفتن قسمت‌هایی از عضله و دفع متابولیت‌های حاصل از آن در ادرار شوند که به این حالت «میوگلوبینوری» گفته می‌شود. عفونت‌های ادراری نیز باعث قرمز شدن رنگ ادرار می‌شوند. در هر صورت این تغییر رنگ نشانه مهمی است و حتما باید علت آن با آزمایش ادرار مشخص شود.

ادرار قهوه‌ای رنگ: قهوه‌ای شدن رنگ ادرار به معنای افزایش دفع بیلی‌روبین و اختلال کبدی است. برای مثال یکی از اولین علائم ابتلا به هپاتیت A. می‌تواند قهوه‌ای شدن رنگ ادرار باشد. بیلی‌روبین ماده‌ای است که از تجزیه سلول‌های قرمز خون در کبد حاصل می‌شود. البته هر زمان که ادرار به‌دلیل دفع بیلی‌روبین تیره می‌شود، مدفوع نیز باید بی‌رنگ یا کمرنگ شود، زیرا باکتری‌ها بیلی‌روبین را در روده تجزیه می‌کنند و رنگ سفید به مدفوع می‌دهند. این ۲ نشانه همراه با هم (تیره شدن رنگ ادرار و بی‌رنگ شدن مدفوع) وجود اختلال کبدی را قطعیت می‌بخشند. کیسه صفرا نیز بخشی از کبد است، بنابراین اگر دچار اختلال شود، رنگ ادرار را تغییر می‌دهد. برای مثال اگر فرد سنگ صفرا داشته باشد و این سنگ خروجی مجرای مشترک کبدی را ببندد، رنگ ادرار تیره می‌شود.

ادرار صورتی‌رنگ: رنگ صورتی ادرار ممکن است نشانه وجود خون به مقدار کم یا متابولیت‌های حاصل از دفع ماهیچه باشد. مصرف بعضی از مواد غذایی مثل چغندر نیز می‌تواند رنگ ادرار را صورتی یا قرمز کند.

ادرار سبزرنگ: سبز شدن رنگ ادرار خیلی شایع نیست. با این حال عوامل مختلفی مثل مصرف داروهای ضدافسردگی، بیماری پارکینسون یا حتی مصرف بعضی مواد غذایی نیز می‌توانند رنگ ادرار را به سبز نزدیک کنند.

رنگ نارنجی: در برخی موارد، ادرار نارنجی می‌تواند نشان دهنده یک مشکل با مجاری ادراری یا مجرای صفرا را نشان دهد، به خصوص اگر مدفوعتان رنگی باشد. دارو‌هایی که می‌توانند ادرار را نارنجی کنند، عبارتند از:متیل اورانژ، داروی ضد التهابی یا داروی شیمی درمانی. ادرار نارنجی نیز می‌تواند ناشی از کمبود آب بدن باشد.

سفید، ابری یا تیره (آلبینوریا): عفونت دستگاه ادراری و یا سنگ کلیه می‌تواند باعث شود که ادرار شما ابری یا تیره به نظر برسد. کیلوریا یک تشخیص احتمالی دیگر است. کیلوریا که ادرار کیلوس نامیده می‌شود، یک مشکل پزشکی است که شامل حضورش در جریان ادرار است، که باعث می‌شود ادرار سفید به نظر برسد. این یک مشکل است که در میان مردم آفریقا و شبه قاره هند رایج است.

بوی ادرار

ادرار معمولاً داروی بوی شدیدی نیست؛ اما برخی مواد غذایی (بخصوص مارچوبه که دارای ترکیبات گوگرد بدبویی است) و نیز مکمل‌های ویتامین ب ۶ می‌توانند باعث تغییر بو شوند. در صورت کم شدن آب بدن و غلیظ شدن ادرار ممکن است بوی شدید آمونیاک احساس شود. اگر پس از ادرار بوی شدیدی را حس کردید ممکن است نشانه‌ای از عفونت مجرای، دیابت، عفونت مثانه یا بیماری‌های متابولیک باشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

تغییر رنگ ادرار می‌تواند عوامل مختلفی داشته باشد؛ از کم‌آبی بدن گرفته تا عفونت‌ها، سنگ یا تومور کلیه، بیماری‌هایی مثل گلومرولونفریت و تب‌های گذرا بر اثر آنفلوانزا همگی می‌توانند رنگ ادرار را تغییر دهند. در هر صورت این تغییر رنگ همیشه نیاز به بررسی پزشکی و انجام آزمایش ادرار دارد، مگر اینکه فقط ناشی از کم‌آبی بدن باشد.

آزمایش‌های ادرار را می‌توان به ۳ گروه تقسیم کرد؛ آزمایش رندوم ادرار معمولا به صورت صبحگاهی انجام می‌شود و پایه‌ای برای آزمایش‌های اختصاصی‌تر است. آزمایش ادرار ۲۴ ساعته نیز برای اندازه‌گیری و بررسی عوامل مختلف مثل میزان دفع پروتئین، کلسیم، سدیم، اگزالات، پتاسیم و… انجام می‌شود. برای این آزمایش ظرفی در اختیار فرد قرار می‌گیرد که باید طی ۲۴ ساعت (از یک صبح تا صبح روز بعد) ادرار خود را داخل آن بریزد. البته برای شروع آزمایش باید ادرار اول بعد از بیدار شدن از خواب را دور ریخت، زیرا این ادرار از شب قبل در مثانه جمع شده، اما بعد از آن تا اولین ادرار صبح فردا باید تمام ادرار را داخل ظرف منتقل کرد و آن را به آزمایشگاه تحویل داد. یکی دیگر از انواع آزمایش‌های ادرار، کشت ادرار است که برای بررسی عفونت انجام می‌شود. در این آزمایش، ادرار در محیط مناسب کشت قرار می‌گیرد تا مشخص شود آیا باکتری در آن رشد می‌کند یا نه؟ حاضر شدن جواب این آزمایش ممکن است تا ۷۲ ساعت طول بکشد.

برنامه درمان

برنامه درمانی توصیه‌شده توسط پزشک بستگی به دلیل غیرطبیعی بودن رنگ ادرار دارد. برای اطلاعات بیشتر دربارهٔ تشخیص، گزینه‌های درمانی و چشم‌انداز بلندمدت خود با پزشک صحبت کنید. در برخی موارد تغییرات ساده در شیوه زندگی ممکن است تنها اقدامی باشد که به آن نیاز دارید. اگر ادرار در اثر کم‌آبی بدن رنگ غیرطبیعی داشته باشد باید بیشتر مایعات مصرف کنید. درصورتی‌که تغییر رنگ در اثر برخی مواد غذایی ایجادشده باشد باید مصرف آن‌ها را در صورت لزوم کاهش دهید.