تاثیر ورزش در آب بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام اس

مولتیپل اسکلروزیس بیماری مزمن و ناتوان کننده ای است که سیستم ایمنی و غلاف میلین اطراف آکسون سیستم عصبی مرکزی را مورد حمله قرار می‌دهد و به ضایعه‌ای در مغز و نخاع منجر می شود .این بیماری گستره وسیعی از علائم را ایجاد می کند،از جمله اختلال در تعادل و هماهنگی، اختلال در عملکرد روده و مثانه ،اختلال بینایی ،اختلال حسی ،اشکال در گفتار، درد، اختلال در کارکردهای شناختی ،اختلال در عملکرد جنسی، افسردگی و تغییرات خلقی.

شایعترین زمان پیدایش بیماری در دهه دوم و سوم زندگی بین سنین ۲۵ تا ۳۰ سالگی می باشد و در جمعیت کلی، زنان بیشترین موارد ابتلا را با نسبت ۱۰ به ۳با مردان دارند.

این بیماری تاثیرات فراوان و عمیقی بر روند زندگی فرد بیمار می گذارد. در واقع فرد در بهترین شرایط عمر خود که نیاز به فعالیت، تشکیل خانواده و زندگی دارد به این بیماری مبتلا می‌شود و عوارض متعدد و غیرقابل پیش بینی آن می‌تواند زندگی بیمار را مختل کند.

این بیماری از یک طرف استقلال و توانایی فرد برای شرکت موثر در اجتماع ما را تهدید می کند و ازسوی دیگر پیش آگهی و دوره‌های غیرقابل پیش‌بینی آن تأثیر بارزی بر کیفیت زندگی و سلامت دارد.

از سال ۱۹۹۶ ،مطالعات ارزشمند زیادی که به بررسی تاثیر ورزش مکرر در بیماران مبتلا به ام. اس. پرداخته‌اند،منتشر شده است.

مطالعات زیادی نشان داده‌اند ورزش درمانی به صورت صحیح می‌تواند در بهبود این بیماران موثر باشد.

از فواید ورزش درمانی برای بیماران مبتلا به ام اس می توان به بهبود وضعیت جسمانی بیماران، انجام بهتر فعالیت های روزانه، سلامت روحی و روانی،تکمیل تاثیر درمان دارویی و کنترل بسیاری از علائم بیماری آنان اشاره کرد .

از آنجایی که یکی از مشکلات اساسی این بیماران در هنگام فعالیت افزایش دمای بدن است و این افزایش دما در ارسال پیام های عصبی اختلال ایجاد می کند و شرایط بیمار را تغییر و ناتوانی را افزایش می‌دهد، آب که خاصیت جلوگیری از افزایش دما را دارد می‌تواند از افزایش دمای بدن بیمار جلوگیری کند.

این امر باعث جلوگیری از فقر حرکتی و افزایش توان جسمی بیماران ام .اس. شده.

بدین منظور روش ورزش در آب یکی از بهترین انواع اجرای تمرینات هوازی برای بیماران ام.اس محسوب می گردد.ورزش در آب یک روش درمانی غیر دارویی مناسب می باشد که می تواند باعث کاهش درد و افزایش قابلیت انعطاف پذیری عضلات و استخوان‌ها و در نتیجه کاهش اسپاسم های عضلانی استخوانی و افزایش قدرت و توان فرد شود.

ورزش در آب باعث کاهش ضربان قلب، بار کاری قلب و میزان اکسیژن مصرفی در طول حرکات نسبت به ورزش در خشکی می شود.