علایم و نشانه های بیش فعالی یا ADHD
در مقاله قبلی به بیش فعالی یا ADHD چیست؟ پرداختیم ، امروز در وب سایت زندگی سالم سوالات مربوط به علایم و نشانه های بیش فعالی یا ADHD می پردازیم ، همراه ما باشید:
تشخیص اینکه ایا کودک مبتلا به بیش فعالی یا ADHD میباشد یا نه فرایندی با چندین مرحله است. هیچ ازمایش خاص و منفردی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد، و بسیاری از مشکلات دیگر مثل اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب و انواع مشخصی از ناتوانی های یادگیری میتوانند علایم مشابهی داشته باشند.
اگر درمورد اینکه ایا کودکتان ADHD دارد نگران هستید، اولین گام صحبت با پزشک است تا ببیند ایا علایم با تشخیص تناسب دارند یا خیر. متخصصین سلامت روانی مثل روان شناسان یا متخصصین اعصاب و روان یا پزشک اطفال نیز میتوانند این بیماری را تشخیص دهند.
اکادمی متخصصین اطفال امریکا توصیه میکند که پزشک از والدین، معلمین و کسانی که از کودک مراقبت میکنند درباره رفتار وی در موقعیت های مختلف مثل مدرسه، خانه یا در کنار دوستان سوال کنند.
پزشک همچنین باید متوجه شود که ایا کودک شرایط دیگری دارد که با علایم متناسب تر باشد و یا با ADHD همراه باشد.
بیماری بیش فعالی چگونه تشخیص داده میشود؟
پزشکان از گایدلاین های ایین نامه اماری و تشخیصی سازمان روانشناسی امریکا، ویرایش پنجم (DSM-5)، برای تشخیص ADHD استفاده میکنند. این استاندارد های تشخیصی میتواند به تشخیص مطمین تر بیماری کمک کند. همچنین استفاده از استاندارد های مشابه در جوامع میتواند کمک کند تا متوجه شویم چه تعداد کودک مبتلا وجود دارد و جامعه چطور تحت تاثیر این بیماری قرار میگیرد.
در ادامه کرایتریا های تشخیصی ADHD بیان میشوند اما حتما توجه داشته باشید که این موارد فقط برای اطلاعات شما ذکر میشوند و تشخیص و درمان این بیماری حتما باید توسط پزشک اموزش دیده انجام شود.
کرایتریاهای DSM-5 برای بیش فعالی
افراد مبتلا به ADHD الگویی دایمی از بی توجهی و یا بیش فعالی را نشان میدهند که عملکرد فرد را مختل میکند:
- بی توجهی: تعداد ۶ و یا بیشتر از این علایم بی توجهی برای کودکان تا سن ۱۶ سال و یا تعداد ۵ و یا بیشتر برای جوانان از سن ۱۷ سال به بالا باید وجود داشته باشد؛ همچنین این علایم باید برای حداقل ۶ماه وجود داشته باشند و با توجه به مرحله رشد نامناسب تلقی شوند:
- معمولا در ایجاد توجه دقیق به جزییات شکست میخورد یا در مدرسه یا سرکار یا درحین فعالیت های خود مرتکب بی دقتی میشود.
- معمولا در حفظ توجه بر روی وظایف یا انجام فعالیت ها مشکل دارد.
- معمولا وقتی مستقیما با انها صحبت میشود به نظر میرسد که گوش نمیدهند.
- معمولا دستورالعمل ها را دنبال نمیکند و در اتمام تکالیف مدرسه و یا وظایف شکست میخورد.
- معمولا در تنظیم و سازماندهی وظایف و فعالیت ها ناکام هستند مثلا نمیتوانند پازل بچینند.
- معمولا از شرکت در فعالیت هایی که نیازمند تلاش ذهنی مداومند دوری میکند.
- معمولا وسایل ضروری لازم برای کار یا فعالیت ها را گم میکند(اسباب بازی،مداد،کتاب)
- معمولا به اسانی توسط محرک خارجی حواسش پرت میشود.
- معمولا درمورد فعالیت های روزانه فراموشکار است.
- بیش فعالی: تعداد ۶ ویا بیشتر از علایم بیش فعالی برای کودکان زیر سن ۱۶ سال و یا تعداد ۵یا بیشتر برای جوانان ۱۷ سال و بالاتر باید وجود داشته باشد؛ علایم باید به شکل نامناسب برای مرحله رشد به مدت حداقل ۶ماه ادامه داشته باشند:
- معمولا دست ها رو مشت میکند یا بهم میمالد یا در صندلی جابه جا میشود.
- معمولا در مدرسه یا مکان های که نیاز به نشستن هست صندلی رو ترک میکند.
- معمولا میدود یا بالا میرود(صندلی،تشک،پله) در موقعیت هایی که این کار نامناسب است و کنترل روی فعالیت های فیزیکی خود ندارد.
- معمولا در بازی یا فعالیت بصورت ساکت و بی صدا مشکل دارد.
- معمولا شخص در حال حرکت است.
- معمولا زیاد صحبت میکنند.
- معمولا قبل از اینکه سوال تمام شود جواب میدهد.
- معمولا در صبر کردن برای نوبت مشکل دارد
- معمولا وسط صحبت یا بازی دیگران میپرد.
علاوه بر موارد گفته شده باید شرایط زیر نیز برقرار باشد:
- این علایم باید قبل از ۱۲سالگی شروع شده باشندو ۶ماه دوام داشته باشند.
- این علایم در دو موقعیت جدا باید دیده شوند، مثلا مدرسه و خانه یا محل کار.
- باید مشکل و اختلال عمده در عملکرد وجود داشته باشد. مثلا شغل یا رشته خود را عوض میکند.
- این علایم نباید در پروسه ی یک بیماری دیگر باشد و با یک بیماری دیگر متناسب تر باشند.
تشخیص بیش فعالی در بزرگسالان
بیش فعالی اغلب تا بزرگسالی ادامه میابد. برای تشخیص بیش فعالی در بزرگسالان و جوانان ۱۷ سال و بزرگتر، فقط ۵ علامت بجای ۶علامت که درمورد کودکان مطرح بود لازم است. علایم ممکن است در سنین بالاتر متفاوت به نظر برسند. برای مثال، در بزرگسالان، بیش فعالی ممکن است به صورت بی قراری شدید یا خسته کردن دیگران با فعالیت های خود بروز کند.
