تینیدازول برای درمان انواع عفونت‌هایی است که با انواع باکتری‌های بی هوازی و میکرو ارگانیسم‌ها (پروتوزوا) ایجاد می‌شوند. این ارگانیسم‌ها اغلب باعث ایجاد عفونت در ناحیه‌هایی از بدن مانند لثه، حفره لگن و شکم می‌شوند، زیرا آن‌ها برای رشد و تکثیر نیاز به اکسیژن ندارند. همچنین قبل از عمل جراحی زنان و جراحی روده نیز این دارو تجویز میشود تا از بروز عفونت جلوگیری شود. افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند، می‌توانند تینیدازول را مصرف کنند.
گاهی اوقات، تینیدازول نیز به عنوان بخشی از درمان برای از بین بردن هلیکوباکتر پیلوری (عامل زخم معده) تجویز میشود. در این مقاله از وب سایت زندگی سالم قصد داریم به معرفی داروی تینیدازول بپردازیم.
قرص تینیدازول (Tinidazole) در درمان انگل‌ها، آمیب‌ها و تک یاخته‌ها ژیاردیا، انتاموبا، تریکوموناس واژینالیس، گاردنرلا واژینالیس، واژینوز باکتریال و باکتری‌های گرم مثبت بی هوازی و گرم منفی بی هوازی، آبسه آمیبی کبد، هلیکوباکتر پیلوری، بیماری کرون، التهاب حاد و زخم لثه، عفونت‌های داخل شکمی و عفونت‌های عمومی ناشی از باکتری‌های بی هوازی کاربرد دارد. این دارو سریع و کامل جذب میشود و تحت تأثیر غذا قرار نمی‌‌گیرد.
نحوه مصرف تینیدوازول
مقدار مصرف این دارو به شرایط بدنی بیمار و میزان عفونت بستگی دارد. این دارو با تجویز مستقیم پزشک و طبق دستورالعمل وی باید مصرف شود. اما برای انواع عفونتها دستورالعمل استفاده از این قرص به شرح زیر است:
- بیماری التهاب واژن ( واژینیت باکتریایی): روزانه ۲ گرم به مدت ۲ روز و یا ۱ گرم برای ۵ روز
- عفونت روده: روزانه ۲ گرم برای ۳ روز
- آبسه آمیبی کبد: روزانه ۲ گرم به مدت ۳ تا ۵ روز
- اسهال آمیبی روده: دوز توصیه شده برای بزرگسالان ۲ گرم در روز است، اما به مدت ۳ روز تکرار شود. در کودکان با سن بیش از ۳سال، دوز توصیه شده ۵۰ میلی‌گرم / کیلوگرم است (حداکثر تا ۲ گرم) به مدت ۳ روز با معده پر می‌باشد.
- التهاب حاد و زخم لثه: دوز توصیه شده ۲ گرم به صورت تک دوز واحد می‌باشد.
- عفونت‌های عمومی ناشی از بی‌هوازی‌ها: دوز توصیه شده ۲ گرم و پس از آن نیمی از دوز (۱ گرم) می‌باشد.
چه افرادی نباید از تینیدوازول استفاده کنند؟
ویژگی‌ها و شرایط بدنی هر فرد مشخص می‌کند که از چه دارویی باید استفاده کند و از چه دارویی نباید استفاده کند. به طور کلی افرادی که به آنتی بیوتیک حساسیت دارند قبل از مصرف تینیدازول باید با پزشک مشورت کنند. افرادی که داری شرایط زیر هستند، هرگز نباید این دارو را مصرف کنند:
- افرادی که از بیماری خونی پورفیریا رنج می‌برند.
- زنان باردار در سه ماهه اول بارداری مجاز به استفاده از این دارو نیستند.
هشدارها در مورد تینیدازول
- در صورتی که درمان بیش از ۳ روز ادامه یابد کودکان می بایست به دقت پایش شوند
- داروساز می تواند برای کودکانی که قادر به بلعیدن قرص نیستند قرصها را شکسته و با شربت مخلوط نماید
- در صورت بروز علائم غیر عادی نورولوژیک مانند تشنج، و بی حسی انگشتان دارو می بایست قطع گردد
- در صورت بروز کاندیدیازیس، درمان ضدقارچ باید اضافه گردد.
تداخل دارویی تینیدازول
تداخل دارویی مسئله مهمی است که قبل از مصرف هر دارو و مکملی باید در نظر گرفته شود. این موضوع در مورد مکملهای گیاهی نیز صدق می‌کند. داروی تینیدازول با داروهای زیر تداخل دارد:
- رفامپین
- سایمتیدین
- سیکلوسپورین
- فلوباربیتال
- فنی توئین
- وارفارین
- کتوکونازول
- لیتیوم
- ترفنادین
- دی سولفیرام
- ریتوناویر
- زیلوتون
- پیلوکارپین خوراکی
به این موارد توجه داشته باشید که این لیست شامل تمامی تداخلات دارویی این دارو نیست. قبل از مصرف این دارو با پزشک و یا داروساز مشورت کنید.
عوارض جانبی تینیدازول
عوارض جانبی بخشی از هویت هر دارویی است. اما به این نکته توجه داشته باشید، وقتی پزشک دارویی را برای شما تجویز می‌کند، موارد مثبت آن دارو بیشتر از عوارض جانبی آن است. عوارض جانبی این دارو به شرح زیرند:
- تهوع، یبوست، استفراغ
- کاهش اشتها
- سرگیجه
- ناراحتی‌های عمومی
- گلو درد
- ایجاد طعم فلز در دهان
- بی حسی دست و پا
- لرزش
- خستگی
در موارد شدید ممکن است مشکلات زیر رخ دهد:
- تاول، کهیر و واکنشهای شدید پوستی
- بی نظمی در ضربان قلب
- تنگی نفس
- تورم زبان
- خونریزی یا کبودی غیرطبیعی
- تشنج
در صورت بروز این علایم سریعا با بخش اورژانس ( فوریتهای پزشکی ۱۱۵) تماس بگیرید.
توصیه‌ها و اقدامات پرستاری
به بیمار توصیه نمایید جهت کاهش عوارض گوارشی دارو را همراه غذا مصرف نماید.
- در صورتی که بیمار جهت درمان بیماری‌های مقاربتی دارو دریافت می کند شریک جنسی نیز میبایست درمان شود.
- برای سالمندان انتخاب دوز دارو میبایست بر اساس شرایط کلیه، کبد و سایر شرایط بالینی باشد.
- به بیمار توصیه کنید در صورت بروز بارداری سریعا پزشک را مطلع کند.