واژینوز باکتریایی: بیماری باکتریایی واژن چیست ؟ + علائم و درمان آن

فاطمه خادم ‌پیر
واژینوز باکتریاییواژینوز باکتریایی

1 3 - واژینوز باکتریایی: بیماری باکتریایی واژن چیست ؟ + علائم و درمان آن

واژینوز باکتریایی که به آن باکتریوز واژن نیز معروف است ، شایع ترین علت عفونت واژن برای زنان در سن باروری است.امروز در مجله اینترنتی زندگی سالم، به بررسی این واژینوز باکتریایی میپردازیم.

این بیماری اغلب پس از مقاربت جنسی با شریک زندگی جدید ایجاد می شود و در صورتی که هیچگاه رابطه جنسی نداشته باشد ، نادر است که یک زن به باکتریوز واژن مبتلا شود.

واژینوز باکتریایی (BV) همچنین خطر ابتلا به عفونت مقاربتی (STI) را افزایش می دهد. با این حال ، BV یک STI محسوب نمی شود. BV نوعی عفونت واژینال است که به احتمال زیاد در زنان بین سنین ۱۵ تا ۴۴ سال دیده می شود.

علائم واژینوز باکتریایی

BV ممکن است بدون علائم باشد ، اما در صورت بروز علائم ، ترشحات واژن ، سوزش و خارش را میتوان از علائم آن عنوان کرد. ترشحات واژن ممکن است: آبکی به رنگ خاکستری یا سفید باشد بوی تند و ناخوشایندی دارد و با  احساس سوزش در هنگام دفع ادرار، خارش اطراف خارج واژن همراه است. بین ۵۰ تا ۷۵ درصد از زنان مبتلا به BV هیچ علامتی ندارند.BV   به تنهایی مضر تلقی نمی شود ، اما ممکن است عوارضی داشته باشد.

 عوارض

عوارضی که به BV مرتبط شده اند ، خطر بیشتری را شامل می شوند:

عوارض احتمالی فشار خون در دوران بارداری عبارتند از:

 

علل ایجاد بیماری  BV

BV به دلیل عدم تعادل فلور باکتریایی طبیعی ، باکتریهای معمول موجود در واژن خانمها ایجاد می شود. با کاندیدیازیس ، عفونت مخمر یا Trichomonas vaginalis (T. vaginalis) یا تریکومونیازیس (trichomoniasis) نیز ، متفاوت است. اینها ناشی از باکتریها نیستند.

نقش باکتریها

در تمام قسمت های بدن باکتری وجود دارد ، اما برخی مفید هستند در حالی که برخی دیگر مضر هستند. هنگامی که باکتری های مضر بیش از حد وجود داشته باشند ، ممکن است مشکلاتی بوجود آورند.

مهبل (واژن) حاوی باکتریهای “خوب” و برخی باکتری های مضر است. BV هنگامی رخ می دهد که باکتری های مضر رشد چشم گیری می کنند.

واژن باید حاوی باکتریهایی به نام لاکتوباسیل باشد. این باکتریها اسید لاکتیک تولید می کنند و باعث می شود واژن کمی اسیدی شود. اسیدی بودن واژن مانع از رشد سایر باکتری ها در آنجا می شود.

سطح پایین تر لاکتوباسیل ها ممکن است باعث شود که واژن کمتر اسیدی شود. اگر مهبل (واژن) آنچنان که باید باشد اسیدی نیست ، می تواند زمینه رشد باکتری های دیگر را فراهم کند. با این حال ، دقیقاً چگونگی ارتباط این باکتری های مضر با BV مشخص نیست.

عوامل خطر

هر زن می تواند در دوران باروری به بیماریBV  دچار شود ، اما برخی از رفتارها یا فعالیتها می توانند خطر را افزایش دهند.  این شامل:

BV را نمی توان از صندلی توالت ، ملافه ، استخر و لمس اشیاء گرفت. علائمBV  اغلب بدون درمان از بین می رود ، اما خانم هایی که علائم و نشانه هایی دارند باید برای جلوگیری از عوارض به دنبال درمان باشند. در صورت عدم وجود علائم ممکن است به درمان نیاز نباشد.

بعضی اوقات BV بدون هیچ دلیل واضحی ممکن است ظاهر شود و از بین برود. در صورت وجود ترشحات غیر طبیعی واژن ، مهم است که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. پزشک می تواند BV را تشخیص داده و عفونت های دیگر مانند سوزاک یا ترشح را رد کند.

BV درمان نشده همچنین می تواند منجر به عوارضی بخصوص در دوران بارداری شود. شرکای مذکر معمولاً نیازی به درمان ندارند ، اما می توانند BV را بین شرکای جنسی زن گسترش دهند.

 داروهای آنتی بیوتیکی

آنتی بیوتیک ها تا ۹۰ درصد موارد مؤثر هستند ، اما BV اغلب طی چند هفته دوباره برمی گردد. مترونیدازول شایعترین آنتی بیوتیک برای BV است. به اشکال زیر موجود است:

مترونیدازول با الکل واکنش نشان می دهد. این ترکیب می تواند فرد مصرف کننده را بسیار بیمار کند. افرادی که مترونیدازول مصرف می کنند نباید حداقل ۴۸ ساعت بعد از آن الکل مصرف کنند.

کلیندامایسین یک آنتی بیوتیک جایگزین است. در صورت مؤثر نبودن مترونیدازولد مجدد عفونت ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. هنگام مصرف کلیندامایسین ، روشهای پیشگیری از بارداری مانند کاندوم های لاتکس ، دیافراگم ها و درپوش ها ممکن است کمتر موثر باشند.

تینیدازول یکی دیگر از آنتی بیوتیک ها است که اگر مترونیدازول موثر نباشد و یا BV مجدد عود کند از آن استفاده میکنند و از طریق دهان به صورت یک دوز واحد مصرف می شود. هنگام مصرف این دارو باید از مصرف الکل جلوگیری شود.

اگر موارد زیر اتفاق بیفتد ، آزمایش های بیشتری لازم است:

اگر علائم پس از اتمام دوره آنتی بیوتیک برطرف شود ، زن دیگر مجبور به آزمایش مجدد BV نمی شود.

 

عود علائم

حدود ۳۰ درصد از زنانی که علائم آنها با درمان از بین می رود ، در عرض ۳ ماه مجدد بیماری در آنها عود می کند و ۵۰ درصد در عرض ۶ ماه عود می کند.

این ممکن است با یک دوره ۷ روزه از مترونیدازول خوراکی یا واژینال یا کلیندامایسین درمان شود. اگر درمان قبلی از طریق داروی خوراکی انجام می شد ، ممکن است بار دوم درمان واژینال بهتر انجام شود و اگر اولین روش درمانی واژینال بود ، درمان بعدی باید از طریق داروی خوراکی انجام شود.

اگر بیش از سه بار در طی ۱۲ ماه اتفاق بیفتد ، پزشک ممکن است یک ژل مترونیدازول واژینال برای تجویز دو بار در هفته به مدت ۳ تا ۶ ماه تجویز کند.

تشخیص

پزشک ممکن است بتواند شرح حالات را از توضیحات علائم و معاینه جسمی تشخیص دهد. پزشک به دنبال بوی نامطبوع و ترشح سفید یا خاکستری می گردد.

اگر بیمار از نظر جنسی فعال باشد و احتمال وجود STI وجود داشته باشد ، پزشک ممکن است آزمایشات تشخیصی را انجام دهد. برای جمع آوری نمونه های سلول از دیواره واژن می توان از یک حلقه پلاستیکی یا حلقه کوچک پلاستیکی استفاده کرد. برای ارزیابی میزان اسیدیته ، ممکن است تعادل pH واژن اندازه گیری شود.

 درمانهای خانگی

هیچ داروی بدون نسخه برای BV تأیید نشده است ، اما شواهدی مبنی بر کمک پروبیوتیک ها در درمان BV دیده شده است. با این حال ، برای تأیید اثربخشی آن ، تحقیقات بیشتری لازم است. داروهای خانگی دیگری نیز پیشنهاد شده است ، اما از آنجا که BV می تواند منجر به عوارض جدی شود ، هر کسی که دارای علائم باشد باید به پزشک مراجعه کند.

نکات پیشگیری

هیچ روش خاصی برای جلوگیری از ابتلا به BV وجود ندارد ، زیرا دلایل دقیق آن هنوز ناشناخته مانده است. با این حال ، برخی از نکات می تواند به جلوگیری از آن کمک کند. مراقبت های جنسی و استفاده از وسایل پیشگیری میتواند در این بیماری موثر باشد.همچنین به یاد داشته باشید افرادی که شریک جنسی ندارند به ندرت به این بیماری مبتلا میشوند.

خروج از نسخه موبایل