علائم فشار های روانی وارده به فرد مراقبت کننده از فرد مبتلابه بیماری آلزایمر

آیا شما از یک فرد مبتلا به بیماری آلزایمر مراقبت می کنید؟

مراقبت کردن از یک فرد مبتلا به بیماری آلزایمر می تواند بسیار طاقت فرسا باشد. حتی در صورت برخورداری از نیروی جوانی و سلامتی کامل مراقبت کننده، این مراقبت وظیفه ای بسیار دشوار بوده و نیاز به زمان و نیروی بسیار دارد. بنابراین برای تداوم در امر مراقبت، مهم است که با شناخت علائم فشارهای عصبی و دانستن راهکارهایی جهت تقلیل این فشارها از خود مراقبت نموده، ضربه هایی را که در این مسیر برجسم و عواطف شما وارد می شود، کاهش دهید. یک مراقبت کننده باید اول از خود مواظبت نماید زیرا که او مهترین شخص در زندگی یک بیمار مبتلا به آلزایمر است.

فهرست زیر شامل علائم شایع فشارهای عصبی در افراد مراقبت کننده می باشد. لطفا در شما وجود دارد، بهتر است به پزشک متخصص اعصاب و روان مراجعه نموده و برای استفاده از خدمات حمایتی با انجمن  آلزایمر ایران تماس بگیرید.

۱۰ علامت فشار روانی بر فرد مراقبت کننده از بیمار مبتلا به آلزایمر

۱ – عدم پذیرش بیماری و اثرات آن بر روی بیمار

(در تشخیص بیماری او اشتباه کرده اند)

(من می دانم که مادرم بهتر می شود. حتما)

۲ـ خشم نسبت به فرد مبتلا به بیماری و دیگران

(اگر او این سوال را دو مرتبه تکرار کند، جیغ می کشم)

۳ـ دوری از جمع

دیگر مایل نیستید با دوستان خود تماس حاصل نموده و در فعالیتهایی که قبال از آنها لذت می بردید شرکت کنید.

(من دیگر مایل نیستم در جمع همسایه ها شرکت کنم)

۴ – اضطراب برای روبرو شدن با آینده

(من نگران روزی هستم که دیگر نتوانم از عزیزم نگهداری کنم)

۵ـ افسردگی

بسیاری از اوقات، شما نگران و ناامید و غمگین هستید.

(من دیگر هیچ چیز برایم مهم نیست)

۶ـ خستگی مفرط

شما دیگر نیروی الزم برای اتمام کارها را ندارید.

(من دیگر توان هیچ کاری را ندارم)

۷ـ بی خوابی

نصف شب بیدار می شوید ، ممکن است کابوس یا خواب های آشفته دیده باشید.

(من بندرت تا صبح می خوابم مرتب گوش می دهم که نکند پدر از سر جایش بلند شده باشد)

با کوچکترین مساله ناراحت می شوید و خیلی از اوقات عصبی هستید.

(وقتی غذایش را نخورد، بی اختیار داد زدم)

۸ـ عکس العمل های احساسی

با کوچکترین مساله ناراحت می شوید و خیلی از اوقات عصبی هستید.

(وقتی غذایش را نخورد، بی اختیار داد زدم)

۹ـ عدم تمرکز

قادر نیستید که بر چیزی تمرکز کنید و برای انجام کارها دچار مشکل می شوید.

(من قبال می توانستم جدول حل کنم. حالا اگر شانس بیاورم، یک چهارم آن را بتوانم حل کنم)

۱۰ -مشکلات سلامتی

ممکن است چاق یا لاغر شوید، بیشتر مریض شوید ( سرماخوردگی ، آنفلونزا و یا دچار ناراحتی های مزمن شوید مثل پشت درد،

سر درد، افزایش فشار خون و غیره ).

(من از بهار تا بحال یا سرما خورده ام و یا آنفلونزا گرفته ام. از دست هیچ کدام خالصی ندارم ).

چگونه فشارهای عصبی فرد مراقبت کننده از بیمار مبتلا به آلزایمر را کاهش دهیم

راهکارهائی برای احساس بهبودی

فهرست زیر شامل پیشنهاداتی است که می تواند در مسیر بیماری آلزایمر از شدت فشارهای عصبی بکاهد. از روش های مختلف استفاده کنید. ممکن است شما راهکارهای دیگری پیدا کنید، که شما را بهتر یاری دهد.

۱ـ راجع به بیماری آلزایمر اطالعات کسب کنید و چگونگی مراقبت از بیمار را بیاموزید و این اطلاعات را دراختیار دیگر افراد خانواده نیز قرار دهید.

آشنایی هر چه بیشتر با بیماری و روشهای صحیح مراقبت، باعث می شود که آمادگی لازم را برای تحمل مسیر این بیماری پیدا کنید. درک از چگونگی اثرات این بیماری بر روی فرد، شما را کمک می نماید تا تماس خود را با او حفظ نمائید و خود را با تغییرات او وفق دهید. انتقال این اطلاعات به اعضای خانواده و دوستان باعث خواهد شد که آنها در جریان پیشرفت بیماری قرار گرفته، کمک های لازم را در اختیار شما قرار دهند.

۲ -واقع بینانه به بیماری بنگرید.

بسیار حائز اهمیت و همچنین بسیار مشکل است که واقع بینانه به بیماری و اثرات آن بنگرید. بیماری آلزایمر پیش رونده است و به تدریج وضعیت فردی که از او مراقبت می نمائید، بدتر می شود. وقتی شما واقعیت را قبول کنید برایتان آسان تر خواهد بود تا با وضعیت او خود را وفق دهید.

۳ـ نسبت به خود واقع بینانه عمل کنید.

مراقبت از یک فرد مبتلا به آلزایمر، به زمان و انرژی زیادی نیاز دارد و این در حالی است که توان شما محدود است. باید تصمیم بگیرید که کدام کار ارجحیت دارد؟ بیشتر به چه چیز بها می دهید؟ قدم زدن با فردی که از او مراقبت می کنید، زمانی مختص به خودتان و یا یک خانه مرتب؟ فقط شما می دانید که در چه زمانی برای شما چه چیز مهم تر است. به غیر از انتخاب این موارد، شما باید حد و مرزی برای انجام کارها در یک روز برای خود بگذارید. شاید مشکل باشد که اعتراف کنید که همه کارها را نمی توان انجام داد. “ نه “ گفتن سخت است . ولی باید دانست که بیش از یک حد معین نمی توان کار انجام داد. درباره توان خود کمی فکر کنید و هر جا لازم دانستید، کمک بگیرید.

۴ـ احساسات خود را قبول داشته باشید.

وقتی از یک فرد مبتلا به آلزایمر مراقبت می کنید احتمالا احساسات متفاوتی را تجربه خواهید نمود. ممکن است در یک روز احساس رضایت، خشم، گناه، خوشحالی، افسردگی، خجالت، ترس و یا ناامیدی به سراغ شما آید. با وجود اینکه این احساسات می تواند گیج کننده و غیر قابل کنترل باشد، این حالت طبیعی است. نکته مهم آن است که بدانید معنی احساسات منفی این نیست که شما مراقبت کننده خوبی نیستید، بلکه معنی این احساسات این است که شما انسان هستید با توانایی محدود  احساسات خود را با دیگران در میان بگذارید.

بسیار حائز اهمیت است که درباره احساسات خود و یا مواردی که شما را ناراحت می کند با یک نفر که با او راحت هستید، صحبت نمائید. این فرد می تواند یک دوست نزدیک یا یکی از اعضاء خانواده و یا یکی از اعضاء گروه حمایت کننده در انجمن آلزایمر ایران باشد.

۶ـ نکات مثبت را جستجو کنید.

نگرش شما می تواند بر احساسات شما اثر بسزائی داشته باشد. سعی کنید که نکات مثبت مسائل را ببینید. توجه کنید که فرد مبتلا هنوز چه کارهائی را می تواند انجام دهد.. هنوز می توانید اوقات خوب و با ارزشی را برای او و خودتان به وجود آورید.

۷ـ از خود مراقبت کنید.

سلامتی شما بسیار اهمیت دارد. هرگز آنرا نادیده نگیرید. خوب غذا بخورید و سعی کنید بطور منظم ورزش کنید. به اندازه کافی استراحت نمائید. به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید تا وضع شما را زیر  نظر بگیرد و بررسی نماید. این روش باعث خواهد شد که شما فشارهای عصبی را کنترل کنید و بتوانید مراقبت کننده خوبی برای بیمار خود باشید. همچنین شما برای رسیدگی به سایرکارهای خود، به تعطیلات منظم احتیاج دارید. صبرنکنید تا زیادی فرسوده شوید و بعد برنامه ریزی کنید. برای علایق خود وقت بگذارید. این فعالیت ها باعث می شوند که شما نیروی کافی پیدا نموده، از تنها ماندن و منزوی شدن شما جلوگیری شود.

۸ -نکات بامزه وجالب.

بیماری آلزایمر، بیماری بسیار جدی می باشد ولی دلیلی ندارد که شما در هر حالت بطور جدی با آن برخورد نمائید. دیدن نکات طنزآمیز در بعضی از مواقع از اهمیت مراقبت خالصانه شما نمی کاهد.

۹ـ کمک بگیرید.

شما احتیاج دارید تا فکر و احساسات خود را با دیگران در میان بگذارید تا احساس آرامش کنید. می توانید از یک شخص حرفه

ای(مشاوره) کمک بگیریدو یا در گروه های حمایت کننده انجمن آلزایمر ایران شرکت کنید.

اگرچه ممکن است تقاضا برای کمک و یا قبول کمک دیگران مشکل باشد، اما مهم است که بدانید تقاضا برای کمک، دلیل آن نیست که شما مراقبت کننده خوبی نبوده اید. باید متوجه باشید که به تنهایی نمی توانید از یک بیمار مبتلا به آلزایمر مراقبت کنید. از اعضای خانواده و دوستان کمک بخواهید. خیلی ها با کمال میل به شما کمک خواهند نمود. تصمیم بگیرید که به چه کمکی احتیاج داریدو بعد افراد را مطلع سازید.

۱۰ـ برنامه ریزی برای آینده .

برنامه ریزی برای آینده می تواند فشارهای عصبی را کم کند. وقتی هنوز فرد مبتلا به بیماری آلزایمر وضعیت شناختی و جسمانی خوبی دارد، مروری بر وضع مالی او بنمائید و طبق آن برنامه ریزی کنید. مسائل مربوط به وضع سالمتی و مراقبتی آینده او باید در نظر گرفته شود، تصمیمات لازم برای آنها اتخاذ شود و حتی اگر لازم باشد یادداشت شود. همچنین، چنانچه شما نتوانستید به مراقبت خود ادامه دهید باید برنامه دیگری در دست داشته باشید تا در مورد لزوم طبق آن عمل شود.