برای تربیت فرزندان چه کنیم؟
شما برای پرورش و تربیت فرزندان راههای زیادی در پیش دارید. امروز در مجله اینترنتی زندگی سالم به بررسی روش های تربیتی مناسب می پردازیم.
هر راهی که برای تربیت فرزندان انتخاب می کنید مهمترین کار این است که تلاش های فرزند پروری را که به این شرح است به خاطر داشته باشید :
پرورش فرزندی شاد، سلامت و مطمئن به خود، هموار و مسئول باشد.
ایجاد ارتباط قوی و طولانی مدت با فرزند
کمک به فرزند برای بزرگسال مسئول شدن
پرورش فرزندی که دوست داشتنی باشد و دیگران را دوست بدارد.
برای پرورش و تربیت فرزندان چه کنیم؟
تشویق کودکان را به این سو هدایت می کند که در برابر خوب بودن پاداش بگیرند.
کودکان ممکن است برای اجتناب از تنبیه و درگیری، از مقررات خشک پیروی کرده و به این ترتیب رضایت والدین را جلب کنند و این را هم می آموزند که از والدین خود بترسند اما یاد نمی گیرند که بری خودشان فکر کنند.
وقتی فرزندان به خاطر کودک بدبودن تنبیه می شوند یاد می گیرند که رنجش ز والدین را به دل بگیرند و اغلب راهی برای مقابله به مثل پیدا می کنند و علیه والدین خود طغیان می کنند.
وقتی فرزندان نافرمانی می کنند والدین سختگیر ممکن است فریاد بزنند و حتی کتک بزنند و در نتیجه باعث احساس بی پناهی در فرزندان خود شوند.
کودکان نیاز دارند احساس کنند کنترل اوضاع را در دست دارند ؛ به این منظور ممکن است در ارتباط با سایر کودکان از اعمال والدین خود تقلید می کنند.
آنها می بینند که بزرگسالان در برخورد با مشکلات صدای خود را بلند کرده و دست به پرخاشگری می زنند. بنابراین تصور می کنند که فریاد کشیدن و کتک کاری راههای صحیح حل مسائل هستند.
چه زمینه های برای پرورش و تربیت فرزندان فراهم کنیم؟
کودکان باید به والدینشان اعتماد و اطمینان کنند نه اینکه از آنها بترسند.
فرزندان باید فرصت انتخاب داشته باشند و امکان انتخاب به آنها کمک می کند محدودیت ها و مسئولیت ها را یاد بگیرند.
فرزندان باید ببینند که کاربرد واژه های آرام (به جای کشیدن فریاد و کتک زدن) راه حل مشکلات است.
کودکان بدون اعمال محدودیت در یادگیری مسئولیت پذیری دچار دردسر خواهند شد.
آنها ممکن است در کنار آمدن با مردم با مشکل مواجه شوند. چون معمولا یاد می گیرند که هر کاری دوست دارند انجام دهند.
آنها احترام به احساسات و حقوق دیگران را نمی آموزند و نمی آموزند که مردم در برابر یکدیگر مسئولند.
کودکان به اعمال محدودیت نیاز دارند زیرا به آنها کمک می کند که انتخاب کردن را یاد بگیرند.
کودکان باید بدانند که دیگران نیز مهم هستند.
مسئولیت پذیری در کودکان:
اگر می خواهیم فرزندانمان بزرگسالانی مسئول بار بیایند ابتدا باید به آنها کمک کنیم که کودکان مسئولیت پذیری باشند.
عدم اعمال محدودیت ما را از تلاش های فرزند پروری دور می سازد.
وقتی کودکان در تصمیم گیری ها شرکت می کنند یاد می گیرند که روی انتخاب هایشان حساب می شود.
آنها همچنین می فهمند که بعضی از انتخاب ها برای آنها مسئولیت آور است.
آیا این به آن معنی است که هر نوع تصمیم گیری به فرزندتان بستگی دارد؟
خیر، این بدان معنی است که در هرجا که امکان داشته باشد شما فرزندتان را در تصمیم گیری درگیر می کنید. ضمن اینکه به فرزندتان یاد می دهید که همکاری کند و مسئول باشد.
