تماس پوست نوزاد به پوست مادر باعث رشد و بهبود عملکرد مغز کودک می شود

فیزیولوژی شناسی مادر و نوزاد هر دو به روش مراقبت به سبک کانگورو پاسخ می دهند. تحقیقات جدید نشان می دهد که استفاده طولانی مدت از مراقبت به سبک کانگورو، یک روش تماس پوست به پوست، مراقبت از کودک روی قفسه سینه، می تواند به نفع نوزادان و مادران آنها باشد که علاوه بر نوزاد، پیامدهای مهمی برای افسردگی پس از زایمان مادر دارد. امروز در مجله اینترنتی زندگی سالم  به بررسی تاثیر ارتباط مادر-نوزاد و تاثیرات آن، یکی از انواع افسردگی و درمان آن می پردازیم.

 

 

درحالی که جهان برای متوقف کردن یا کند کردن روند شیوع کرونا ویروس (COVID-19) اولویت بندی می کند. یک مطالعه جدید توسط محققان در دانشگاه آتلانتیک فلوریدا نشان می دهد که لمس و تماس مادر و نوزاد برای تنظیم بهینه عصب در مراحل ابتدایی تولد بسیار مهم است. روش مراقبت کانگورو، روشی است که در آن پوست به پوست، قفسه سینه به قفسه سینه برای مراقبت از کودک، به ویژه کسی که نارس است، با بهبود رشد عصبی روانی همراه است. این روش مراقبت بر اهمیت نگه داشتن کودک برهنه یا جزئی پوشیده در برابر پوست لخت والدین، به طور معمول، تأکید دارد. تحقیقات جدید نشان می دهد که استفاده گسترده از مراقبت های کانگورو می تواند در دوران پس از زایمان باعث می شود نوزاد و مادر هر دو بطور کامل سود ببرد. این روش همچنین به درمان افسردگی بعد از زایمان مادر نیز کمک میکند.

روش کانگورو چگونه عمل میکند

در یک کارآزمایی کنترل شده، بررسی شده است که آیا مراقبت کانگورو بر روی نشانگرهای بلوغ عصبی در نوزادان سالم و کامل تأثیر دارد. آنها بر ارتباط بالقوه بین مراقبت کانگورو و رشد مغز نوزادان، به ویژه اقدامات EEG (الکتروانسفالوگرام)، قدرت و انسجام متمرکز شده اند. علاوه بر الگوهای EEG در نوزادان، محققان در نوزادان و مادرانشان به مقدار اکسی توسین پایه – هورمون “عشق” و واکنش کورتیزول – هورمون “استرس” نگاه کردند. اکسی توسین یک هورمون وابسته در ارتباط با مراقبت و رفتار محبت آمیز محسوب می شود در حالی که واکنش کورتیزول در سیستم پاسخ به استرس نقش دارد. محققان شش هفته مراقبت کانگورو را در سه ماه اول زندگی با مراقبت استاندارد (گروه کنترل) مقایسه کردند.

برای این مطالعه، مادرانی که به گروه مراقبت های کانگورو اختصاص داده شده بودند در یک ملاقات قبل از زایمان، توسط یک مربی خبره روش های مناسب، به آنها آموزش داده شدند. از مادران خواسته شد در این روش، پوست به پوست، تماس سینه به قفسه سینه با نوزاد خود، به مدت یک ساعت در روز به مدت شش هفته استفاده کنند. برای ثبت تعداد دفعات استفاده از روش کانگورو از ژورنال های علمی استفاده شد.

به مادران گروه کنترل بالشت و مجله تغذیه شیرخواری داده شد. از آنها خواسته شد که غذای شیرخوار را به مدت شش هفته بدون تماس به او بدهند. به نوزادان یک کلاه Lycra برای اندازه گیری فعالیت EEG در طی یک حالت هشدار پنج دقیقه ای در سه ماه نصب شد. اکسی توسین با جمع آوری ادرار مادر و نوزاد اندازه گیری شد.  میزان واکنش کورتیزول در نوزادان با جمع آوری نمونه بزاق نوزاد قبل و بعد از استرس خفیف اندازه گیری شد.

 

روش کانگورو یا روش عادی؟

نتایج این تحقیق، که در مجله Infant Behaching and Development منتشر شده است شواهدی را ارائه می دهد. فیزیولوژی مادران و نوزادان در روش کانگورو در دوره پس از زایمان تحت تأثیر قرار گرفته است. نانسی آرون جونز گفت: “ما می خواستیم بدانیم که آیا قرار گرفتن در معرض تحریک لمسی طولانی با استفاده از روش مراقبت کانگورو باعث افزایش اکسی توسین پایه محیطی و سرکوب واکنش کورتیزول در نوزادان می شود.” و مدیر آزمایشگاه هیجانی FAU WAVES در گروه روانشناسی در دانشکده علوم چارلز اشمیت Schuidt عضو هیئت علمی FAU و عضو مؤسسه FAU Brain (I-BRAIN). “ما همچنین می خواهیم بررسی کنیم که آیا مراقبت کانگورو باعث افزایش سطح اکسی توسین در مادران می شود، که این پیامدهای مهمی برای افسردگی پس از زایمان دارد.”

یافته ها نشان داد که قسمت جلوی مغز نوزادان (در مهارتهای شناختی و عاطفی) از روش مراقبت کانگورو تحریک می شود. علاوه بر این، مادران افزایش اکسی توسین را همراه با کاهش استرس و تنش را نشان می دهند. می توان نتیجه گرفت توانایی های نظارتی از طریق تجربه هایی با مراقبت مثبت در دوران نوزادی ایجاد می شود.

نتایج حاصل از مطالعه نشان می دهد که آموزش مراقبت کانگورو و میزان استفاده توسط مراقبین هر دو تاثرگذار است. در دوران شیرخوارگی می تواند به طرز مطلوبی بر هر دو مسیر عصبی و عملکرد عصبی نوزاد تأثیر بگذارد.بررسی ها نشان داده رشد مغز و عملکرد آن نیز تحت تاثیر قرار گرفته اند.

 

تاثیرات روش کانگورو بر مادر

جونز گفت: “یافته ها ارتباطی بین ابعاد حمایتی رفتارهای مراقبت مادر و رشد عصبی نیمکره چپ را نشان می دهد. “نوزادان و مادرانشان از تجربیات مثبت تعاملی ذاتی در استفاده طولانی مدت از مراقبت کانگورو بهره مند می شوند.”

در مادران باعث افزایش اکسی توسین(هورمون عشق) می شود. با این اتفاق از افسردگی پس از زایمان در مادران جلوگیری میشود. درنتیجه مادران احساس بهتری نسبت به خود و اطراف دارند. آنها راحتتر خود را با زندگی جدید خود وفق می دهند. علاوه براین روحیه ی شادتری برای مراقبت و تربیت فرزند خود دارند. می توان نتیجه گرفت توانایی بهبود شرایط مادر از طریق برقراری ارتباط نزدیکتر با مراقبت مثبت در دوران نوزادی ایجاد می شود.

آزمایشگاه هیجانی FAU WAVES بر درک عواملی که در توسعه سلامت اجتماعی – عاطفی در دوران نوزادی و کودکی نقش دارند، متمرکز شده است. بخشی از آن توسط مؤسسه ملی بهداشت روان تأمین می شود.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا