سیاه زخم ، علائم و راهکارهای پیشگیری و درمان آن

تعریف سیاه‌زخم  :

  • سیاه‌زخم بیماری عفونی حیوانات است.
  • ازجمله بیماری‌های مشترک انسان و دام به شمار میاید.
  • انسان به‌طور اتفاقی در اثر تماس با دام یا فراورده‌های دامی آلوده بدان مبتلا می‌شود.
  • پوستول بدخیم -شاربن-تب طحالی-بیماری پشم ریسان

اهمیت بهداشتی:

  • سیاه‌زخم باعث بروز مرگ‌ومیر فراوان در دام‌ها
  • باعث وابستگی اقتصادی و سیاسی
  • موجب افزایش مرگ‌ومیر در انسان
  • بیوتروریسم

 

033e1539b5bf37ad1decd0f634a9b4af XL 300x167 - سیاه زخم ، علائم و راهکارهای پیشگیری و درمان آن

عامل اتیولوژیک:                          

  • باسیلوس انتراسیس(باسیل شاربن) هوازی –گرم مثبت- میله‌ای شکل ( رویشی Vegetative واسپور)
  • اسپور باکتری سالها(تا۲۰ سال)در خاک و فراورده‌های دامی زنده می‌ماند.
  • اسپور عامل مهم در انتشار بیماری است.

ساختمان انتی ژنیک :

  • انتی ژن کپسول
  • انتی ژن سوماتیک
  • توکسین سیاه زخم: سه بخش حساس به حرارت دارد
  • ۱-انتی ژن محافظت‌کننده(PA )
  • ۲-فاکتور کشنده(LF )
  • ۳-فاکتور تورم‌زا(EF )

اپیدمیولوژی:

  • شاربن بیماری مخصوص حیوانات به ویژه دام‌ها
  • انسان میزبان اتفاقی است
  • سیاه‌زخم انتشار جهانی دارد.تنها نحوه و میزان انتقال ان درکشورهای مختلف متفاوت است.
  • مناطق اندمیک: اسیاوخاورمیانه-اسیای صغیر-جنوب اروپاوشمال افریقا
  • در امریکا ۸۰ درصد در رابطه با صنعت بقیه در رابطه با کشاورزی است.

 

مخزن:

  • مخزن نهایی باسیل سیاه‌زخم خاک است.
  • عواملی نظیر PH حدود ۶و شرایط محیطی اوایل بهار در تکثیر باسیل دخالت دارند.
  • هرگاه شرایط مناسب باشد باسیل سیاه‌زخم تا چندین سال در خاک می‌تواند زنده بماندوتکثیریابد.

 

راههای انتقال سیاه‌زخم:

  • تماس مستقیم با حیوانات آلوده
  • تماس با پشم-مو-پوست-استخوان و سایر فراورده‌های آلوده

 

  • استنشاق افشانه‌های آلوده(بیو تروریسم)
  • خوردن گوشت و شیر و سایر مواد آلوده به باسیل شاربن
  • دریک همه‌گیری در ژاپن در سال ۱۹۶۴ از ۳۵۶ مورد گزارش‌شده ۱۰۲ نفر مشکوک به نوع گوارشی بودند
  • گاهی تلقیح اسپور در پوست توسط گزش حشره آلوده و یا از طریق کیسه حمام و یا سفیداب صورت می‌گیرد
  • انتقال انسان به انسان از طریق نوعی برس تهیه‌شده از نخل

 

14 1 12 201839Untitled 1 300x150 - سیاه زخم ، علائم و راهکارهای پیشگیری و درمان آن

اشکال بالینی سیاه‌زخم:

  • پوستی
  • گوارشی
  • ریوی
  • مننژیت

نشانه‌های بالینی شاربن پوستی    :

  • شایع‌ترین چهره بالینی این بیماری است.
  • دوره نهفتگی ۳تا۱۰روز
  • در محل ورود باسیل یک پاپول کوچک با خارش کم
  • بعد از ۲۴تا۴۸ ساعت به وزیکول با هاله قرمزرنگ
  • ادم بدون گوده گذار
  • زخم بدون درد و بدون خارش
  • بعد از چند روز ناحیه خونریزی دهنده سیاه‌رنگ در بخش مرکزی وزیکول
  • با تخلیه مایع وزیکول زخم فرورفته با حدود مشخص و اسکار سیاه‌رنگ در وسط آن
  • بعد از ۱تا۳ هفته اسکار سیاه‌رنگ جدا می‌شود.
  • شاربن پوستی جوشگاه مختصری باقی خواهد گذاشت.
  • ادم بدخیم(ادم مالین)با تشکیل بول-ادم منتشر-تب شدید وتوکسمی

سیاه‌زخم گوارشی:

  • دوره نهفتگی ۱تا۷ روز.
  • شاربن گوارشی به اشکال دهانی حلقی و شکمی.

 

  • در گرفتاری دهانی حلقی :تب-تورم دردناک غدد لنفاوی گردن-ضایعات قاعده زبان همراه با دیسفاژی و گاهی دیسترس تنفسی
  • در گرفتاری روده‌ای:تب-درد شکم-تهوع و استفراغ خونی(هماتمز)-اسهال خونی –سپتسمی واسیت خونی پیشرونده
  • معمولاً بعد از مصرف گوشت آلوده خام یا با پخت ناکافی

 

شاربن ریوی  Wool Sorters                Disease

  • دوره نهفتگی ۱تا۳ روز
  • یک دوره مقدماتی شبیه عفونت ویروسی دستگاه تنفسی
  • افزایش تب-تنگی نفس-stridor -هیپوکسی و کاهش فشارخون و مرگ در ظرف ۲۴ ساعت
  • درگرافی قفسه صدری عریض شدن مدیاستن به علت مدیاستینیت هموراژیک

 

مننژیت شاربنی:

  • این شکل سیاه‌زخم نادرترین نوع بیماری در انسان است.
  • میکروب از راه خون در جریان سپتسمی یا از راه اتمویید دراثر دست‌کاری زخم بینی به مننژ می‌رسد

 

تشخیص بالینی:

 

درشاربن پوستی وجود اسکار سیاه‌رنگ مرکزی با حلقه‌ای از وزیکول در اطراف آن و ادم بدون گوده گذار و بدون درد و خارش و فقدان چرک موید تشخیص است

تشخیص آزمایشگاهی:

رنگ‌آمیزی گرم و کشت ازترشحات وزیکول ها

Boxcar-shaped Bacilli in Gram Stain

  • میزان مرگ ناشی از سیاه‌زخم استنشاقی در حدود ۱۰۰-۸۶ درصد (با درمان‌های جدید از این رقم کاسته شده است).
  • نوع پوستی درمان شده با کمتر از ۵% مرگ و نوع درمان‌نشده با ۲۰% مرگ مواجه می‌گردد.
  • نوع گوارشی در ۱۰۰% موارد کشنده واقع می‌شود.

درمان و پیشگیری دارویی:

  • داروی انتخابی پنی‌سیلینG کریستال ۴ میلیون هر۴تا۶ ساعت برای ۷تا۱۰ روز به‌صورت وریدی
  • استرپتومایسین یا جنتامایسین در بعضی موارد
  • سیپروفلوکسازین ۴۰۰ میلی‌گرم هر۸ تا۱۲ ساعت به‌صورت وریدی
  • داکسی سیکلین ۲۰۰ میلی‌گرم ابتدا ،سپس ۱۰۰ میلی‌گرم هر ۸ تا۱۲ ساعت به‌صورت وریدی

پیشگیری از شاربن در مواقع Outbreak&Biologic Warfare

  • سیپروفلوکسازین ۵۰۰ میلی‌گرم دو بار در روز
  • داکسی سیلین ۱۰۰ میلی‌گرم دو بار در روز
  • طول مدت پیشگیری ۶ هفته در افراد غیر ایمن
  • ۲هفته بعد از سومین دوز واکسن

 

  • درمان با آنتی‌بیوتیک علائم سیستمیک را کاهش می‌دهد
  • مانع از ایجاد اسکارنمی شود
  • درمان موضعی مؤثر نیست
  • دست‌کاری زخم شاربنی کنتراندیکه است.
  • درواقع ادم شدید و وسیع و مننژیت شاربنی ازکورتیکواستروییدها می‌توان استفاده نمود.
  • جداسازی تماسی در مورد شاربن پوستی باید انجام شود.
  • انتقال انسان به انسان ثابت نشده است.در (شاربن ریوی)

ایمونیزاسیون:

  • دو نوع واکسن موجوداست.
  • ۱-زنده ضعیف شده ۲- کشته‌شده
  • اثربخشی واکسن۵/۹۲ %است

۵/۰ میلی زیر جلدی در هفته‌های ۰و۲و۴ و دوباره در ماه‌های ۶و۱۲و۱۸ و سالی یک یادآور

منبع : سایت زندگی سالم

سعید کرامت

علاقمند به حوزه استارتاپ

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا